NAVENDA NÛÇEYAN – Endamên Însiyatîfa Hunerê ya Ji Bo Azadiyê bertek nîşanî operasyona binçavkirinê ya li hemberî HDK’ê dan û diyar kirin ku ew bi tene nîn in û sûcdarkirinên dosyayan dê wekî tava heqîqetê derdikeve berfê biheline.

 

 Bertekên li dijî binçavkirina 54 kesên ku di nav de hunermend, rojnameger û siyasetmedar jî hene yên di çarçoveya lêpirsîna li dijî Kongreya Demokratîk a Gelan (HDK) de berdewam dikin. Endamên Înîsiyatîfa Hunerê ya Ji Bo Azadiyê jî bi daxuyaniyeke hevpar li Stenbol, Îzmîr û Enqereyê bertek nîşanî lêpirsîn û binçavkirinan dan. 

 

Endamên înîsiyatîfê li Karsî Sanata Beyogluyê daxuyanî dan. Gelek hunermend beşdarî daxuyaniyê bûn, metna hevpar ji aliyê wênesaz Fatoş Îrven ve hat xwendin.

 

 

Daxuyaniya li Îzmîrê li Akademiya Piştgiriyê ya Îzmîrê hat dayîn. Nûnerên Mala Hunerê ya Jîn Art, Komeleya Lêkolîna Ziman û Çandê ya Avesta û saziyên sivîl jî beşdarî daxuyaniyê bûn. Arzu Fîlîz Gungor metna hevpar xwend. 

 

 

Li Enqereyê li Komeleya Çandên Muzîkê ya Anadolu ya li Kizilayê daxuyanî hat dayîn. Sevînç Koçak metna hevpar xwend.

 

DAXUYANIYA HEVPAR

 

Daxuyaniya hevpar ya li sê bajaran wiha ye:

 

“Yên ku di rêyeke tarî de demeke dirêj meşiyane, yên ku gelek caran ji ber hewayê bêhna xemsariyê distînin, yên ku ji mafê hebûn û zimanê xwe bêpar hatine hiştin, yên ku heta mirinê ked dane û hê jî nikarin stargeh û xwarinê bibînin, yên ku şerma xwe bi navê xwarinê ji zarokên xwe re datînin; helbestvanên ku hemû têgehên peyva çewsandin, sînemager, rojnameger, şanoger ên ku tenê ji bo karê xwe dikin têne bêdengkirin û nivîskarên ku li ser pirtûkên qedexekirî nobetê digirin, ezber dikin; yên ku malên wan bi ser wan de hilweşiyane, yên ku ji bo parçeyek aramiyê emrê xwe derbas kirine, hûn, yên ku hatine dehfdan ber bi qula reş a sîstemê ve, mirovên mirine bêyî ku ronahiya rojê bibînin, deyndarê we hemûyan e, deyndarê me hemûyan e.

 

Em niha li ser rêyeke welê ne ku dibêjin 'em dixwazin bi rengekî însanî bijîn' li sûc hatiye morkirin. Em êvarê diçin ser nivînan ji bo sûcekî, em her roj serê sibehê hişyar dibin. Em li cihekî welê ne ku guneh e daxwaza edaletê û bi awayekî din bifikirin pêkanîna şîrikê li dijî sîstemê ye. Ji mirovên ku em dixwazin bijmêrin zêdetir mirov ji ber sedemên ku tu kesî îqna nakin di hundir da ne. Azadiya ramanê, mafên demokratîk, hemwelatiya wekhev, huner bê sansûr, azadiya xwestekê, heta daxwaza rojeke asayî jî niha di îdîanameyên dozgeran de ne. Her tiştê ku me xeyal dikir wekî jiyan, niha di qefesa nêçîra cadûyan de ye ku li seranserê welêt mîna têla bi dirî dirêj bûye. Tirsê li ser pencereyan dadiliqînin, hewl didin her kesî bidin bawerkirin ku bi tena serê xwe ne û bi çêkirina tundûtûjiyê her roj bêçare ne. Em ji wan re dibêjin ku em ne bi tenê ne, tawanbariyên di dosyayên we de dê mîna berfê bihele û rojekê dema ku tîrêja heqîqetê bikeve, em ê rêyekê ji hevkariyeke nû re bibînin.

 

Tîrêjên tava zivistanê ji we bêzar bûn, em ê bi mirovên ku dengê wan li dengê xwe zêde bikin, demsalan ji nû ve ava bikin. Bila tirs di dilê we de were neqişandîn, em ê fîlm çêkin û lîstikên van rojan binivîsînin. Bila bêçaretî bi navê zaliman bê nivîsandin, em ê helbesta danê esrê binivîsînin ku kes sûcê nefretê nake, em ê ji her kesî re biqîrin bê binpêkirina mafê hêviyê rê li ber çi vedike...

 

Giya di kunên peyarêyan de şîn dibe, bayekî ku bi tawanbariyên we ve nehatî veqetandin ji dûr ve tê, ger em bang bikin heval dê li vir kom bibin, em ê hemû li ber dîwarê ku we lêkiriye rawestin. Eger em bang bikin, em ê werin hevalno, hevalno, dereng nekevin."